Summarize I
(English Teaching Forum)
Ten
characteristicts of a good teacher
…BY…
PATRICIA
MILLER
This
article was first published in Volume 25, No. 1 (1987)
สามารถแบ่งออกเป็น
4 ส่วนด้วยกันดังนี้
1)
ลักษณะทางด้านอารมณ์ จะประกอบด้วย ความกระตือรือร้น การให้การเสริมแรงทางบวกแก่ นักเรียน/การให้กำลังใจ ความสนใจในด้านการเรียน
และสุขภาพจิต
2)
ทางด้านทักษะ จะประกอบด้วย ความคิดสร้างสรรค์ ความท้าทาย
3)
กาบริหารัดการในชั้นเรียน จะประกอบด้วย ความก้าวหน้า ความเป็นธรรม
4)
ความรู้ทางด้านวิชาการ จะประกอบด้วย ความชำนาญในเรื่องของไวยกรณ์
สามารถสรุปได้ดังนี้
ครูที่มีประสิทธิผลไก้นั้นจะต้องประกอบไปด้วยการสาธิตหรือวิธีการที่ครูใช้
ในบทความนี้กล่าวไว้ว่าประกอบด้วย ลักษณะอารมณ์
สิ่งเหล่านี้จะอยู่ในตัวของคนเรามาตั้งแต่กำเนิดแล้ว
แต่เราก็ต้องทำความเข้าใจกับมันให้มากขึ้น ส่วนใหญ่เราต้องการการเสริมแรงเพื่อให้เกิดการกระตือรือร้น
แต่เราก้อต้องไดรับการตักเตือนบ้างในบางครั้งหากเกิดการกระทำผิดขึ้นมา
ในส่วนของเทคนิคต่างๆของการจัดการในชั้นเรียนนั้นควรการจัดการการเรียนอย่างเป็นธรรมและเสมอภาคกันอย่างเท่าเทียมมันเป็นสิ่งที่ทุกคนไม่ควรมองข้าม
จึงจะสามารถทำให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
เทคนิคเหล่านี้ไม่ต้องผ่านการอบรมก็ได้
เพียงแค่เรารับรู้เกี่ยวกับทักษะการสอนที่เจาะจงในเรื่องของความคิดสร้างสรรค์และความท้าทายของแต่ละคน
ที่ต้องสอดคล้องกับกิจกรรมการเรียนการสอนในระดับความยากและความเหมาะสมของพวกเขาและต้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่พร้อมกับประสบการณ์และความคุ้นเคยของหลักสูตรกับสื่อ
ในหัวข้อสุดท้ายนี้ครูต้องมีความเชี่ยวชาญและสามารถให้ความน่าเชื่อถือในสายตาของนักเรียน
ในการอธิบายวิธีการสอนโดยใช้ความรู้ทางด้านไวยกรณ์ ซึ่งเป็นเครื่องมือที่มีความจำเป็นที่สุดในด้านการเรียนการสอนของทุกๆคน
Summarize II
(English Teaching Forum)
Using Story Jokes for Real
Communication
…BY…
WILLIAM DEFELICE
This article was
first published in Volume 34, No. 2 (1996).
การใช้เรื่องราวความตลกในการสื่อสารจริง
สามารถสรุปได้ดังนี้
เรื่องราวความตลกขบขันมีความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนและสามารถบ่งบอกถึงการตอบสนองที่สามารถสังเกตความจริงใจของแต่ละคนได้เป็นอย่างดี
จากที่เคยฟังมาองค์ประกอบต่างๆเหล่านี้
ไม่มีส่วนเกี่ยวหรือเข้ามาก้าวก่ายในห้องเรียนภาษาอังกฤษ ในการเล่าเรื่องความตลกต้องมีความมุ่งมั่นด้วยข้อมูลที่เล่ามาจำเป็นต้องแสดงข้อมูลที่เป็นจริงหรือแม้กระทั่งการยึดมั่นของผู้ชมสามารถเล็งเห็นถึงปัญหา
โดยปกติแล้วชนิดของกิจกรรมในห้องเรียนมักจะไปมุ่งมั่นให้มีความชัดเจนเพื่อนำไปสู่ความสนุกสนานของเรื่องที่เล่า
การเล่าเรื่องตลกทำให้นักเรียนมีความรับผิดชอบมากขึ้นและจะประสบความสำเร็จในการพูดและการกระทำของตนเอง
นั่นคือ
การพิสูจน์ในทำนองเดียวกันการตอบสนองต่อเรื่องตลกไม่ได้ตั้งกฎเกณฑ์ต่อตัวนักเรียนกับครู
แต่พวกเขาต้องเจอสถานการณ์จริงความรู้สึกของอารมณ์ขันที่ไม่มีขอบเขต
เพราะมันเป็นอิสระหรืออาจไม่สามารถใช้ร่วมกับเรื่องอื่นๆได้
พวกเขาจะมีพฤติกรรมที่ส่อให้เห็นอย่างชัดเจน
โดยทั่วไปแล้วพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์บางอย่างไม่ควรแสดงให้ผู้ชมเห็น
อย่างแรกเลยก็คือจะต้องเจาะจงตัวนักเรียนให้ชัดเจน
และก็พวกเขาอาจจะสามารถเดาหรือว่าคาดการณ์ถึงตอนจบของเรื่องได้
แต่ในทางกลับกันมันดูน่าเสียดายยิ่งนักว่าถ้าในชีวิตจริงเด็กเหล่านี้ก็ไม่สามารถเอามาปรับใช้กับชีวิตจริงได้
แต่นักเรียนก็จะสนุกไปกับตัวเอง
สักวันหนึ่งในความเป็นจริงมันอาจจะสามารถสร้างความบันเทิงให้คนอื่นฟังได้เกี่ยวกับเรื่องราวความตลกของพวกเขาเองพวกเขาได้เป็นอย่างดีอาจเดาตอนจบของเรื่องอะไรบางอย่างที่ซึ่งน่าเสียดายที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงผลกระทบอื่น
ๆ
ที่นักเรียนอาจสนุกกับตัวเองและสักวันหนึ่งในการตั้งค่าจริงมากขึ้นจะสามารถสร้างความบันเทิงให้คนอื่นไปด้วยเรื่องราวตลกของพวกเขา
Summarize
III
(English Teaching Forum)
Promoting Genre Awarenessin the EFL Classroom
…BY…
DIANE MILLER
2011
NUMBER 2 ENGLISH TEACHING
FORUM
ประเภทของการส่งเสริม
Awarenessinในห้องเรียน EFL
สามารถสรุปได้ดังนี้สรุป
ที่ผ่านมา 20
ปีทฤษฎีประเภทการเรียนการสอนตามรูปแบบก็ได้ปรับเปลี่ยนวิธี ESP และครูสอนการเขียน EAPการเรียนการสอนที่มีอิทธิพลนี้เริ่มที่EFL
ครู แต่อย่างไรก็ตาม EFLครูทำงานที่มีขนาดใหญ่ที่เรียนแตกต่างกัน
ต้องเผชิญกับความท้าทายของการเลือกประเภทที่จะสอน ทางเลือกหนึ่ง คือการแนะนำรูปแบบวาทกรรมสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน
เช่นการเล่าเรื่องคำอธิบายและเล่าขาน เป็นวิธีการประเภทการเรียนการสอน
อีกตัวเลือกหนึ่งที่มีความสำคัญ คือ
การรวมกิจกรรมการรับรู้ประเภทของการเข้าชั้นเรียน
โดยเฉพาะการสำรวจจะมีความแตกต่างกันออกไป ในแต่ละประเภทจะเกี่ยวข้องกับการใช้บริบทขององค์กรวาทกรรมของพวกเขาและรูปแบบ
ไวยากรณ์ที่นักเรียนสามารถส่งเสริมและแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับการทำงานภาษาพวกเขาดีขึ้น
สามารถสังเกตเห็นและอธิบายความเหมือนและความแตกต่างระหว่างประเภทได้
ก็อาจจะมีดีกว่าที่จะเขียนในวงกว้างที่มีความหลากหลายของบริบท
ตามบทความที่ได้กล่าวมาได้นำเสนอ สาม ตัวอย่างกิจกรรมการรับรู้
เป็นประเภทที่เน้นเกี่ยวกับกับบริบทวาทกรรมภาษาและ
หลายกิจกรรมมากขึ้นที่เป็นไปได้และขอให้ครูที่สนใจในการสำรวจและประเภทห้องเรียนการเรียนรู้ภาษา
(Paltridge 2001)เขียนภาษาที่สองและ (ไฮแลนด์ 2003)สำหรับข้อเสนอแนะเพิ่มเติม
ที่คุณก็สามารถเป็นนักวิเคราะห์ประเภทสองขั้นพื้นฐานการตั้งคำถามในตำราจากประเภทนี้โดยเฉพาะที่มีเหมือนกัน?
และทำไม? คุณสามารถมี่การพัฒนามากขึ้นและต้องตระหนักถึงวิธีการประเภทของการทำงานและจากนั้นแบ่งปันความรู้นี้ให้แก่กับนักเรียนของคุณได้
Summarize
IIII
(English Teaching Forum)
Writing for
the Reader:A Problem-Solution Approach
…BY…
TOM
MILLER AND DEE PARKER
This
article was first published in Volume 35, No. 1 (1997).
การเขียนสำหรับผู้อ่าน:
วิธีการแก้ไขปัญหา
สามารถสรุปได้ดังนี้
บทความนี้ได้เน้นความสำคัญของรูปแบบบทความซึ่งมีจุดมุ่งหมายของนักเขียน
ที่กำลังตั้งอยู่ที่การปรับตัวของผู้อ่าน ซึ่งรวมถึงบทความป้าย
เช่นหัวและทิศทางต้องเริ่มต้นที่ดี
ในการแนะนำให้ผู้อ่านจะติดตามต่อไปเขาพยายามที่จะเข้าใจความคิดและการเชื่อมต่อระหว่างส่วนต่างๆของข้อความไปใน
ทิศทางที่ดี จะช่วยเปิดโอกาสแก่นักเขียนกับความคิด การควบคุม
ในทุกแง่มุมของข้อความ
จากประโยคคำสั่งขององค์ประกอบภายในหัวข้อของแต่ละบุคคลประโยคนั้นจะสนองวัตถุประสงค์ของการปรับผู้อ่านไปกับองค์กรทั่วไปของบทความและจะช่วยให้ผู้อ่านบังเกิดความคิดขึ้นมาของผู้ใต้บังคับบัญชา
เราได้มุ่งเน้นตัวอย่างแต่เราจะไปเฉพาะเจาะจงที่การกำหนด
แต่จะให้ตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมเพียงบางส่วนของหลักการเท่านั้นที่นำมาปฏิบัติ
เราจะไม่บังคับนักเขียนของเราให้อยู่ในรูปแบบของปัญหา
แต่มีเราจะการสำรวจประเภทของข้อความในเชิงลึกเพราะมันเป็นส่วนหลักขององค์กรทั่วไป
สำหรับบทความหน้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งและในบทความวิชาการทั่วไปไม่ว่าจะเป็นบทความใดเกี่ยวกับปัญหาก็ตาม
จะต้องมีโครงสร้างไว้ในบทความนี้หรือบางกลยุทธ์อื่น ๆ
ตามคำสั่งของข้อมูลในประโยคให้ได้มากที่สุดอาจจะแตกต่างกันไปด้วย ส่วนที่แตกต่างกัน
ก็คือการประชุมและการจัดวางรูปแบบของความคิดในข้อความช่วยให้ผู้อ่านระบุสิ่งที่มีความสำคัญและเป็นสิ่งที่ใหม่และช่วยให้ความสัมพันธ์ของข้อความสัมพันธ์กัน
องค์กรมาตรฐานจะเป็นช่วยให้สะพานช่องว่างระหว่างผู้อ่านจากภูมิหลังที่แตกต่างกันและให้มีส่วนร่วมกันภายใน
ซึ่งความคิดสามารถเผยแพร่อย่างกว้างขวางของ
เราหวังว่าการมุ่งเน้นโดยทั่วไปจะเป็นขั้นตอนของบทความ ไม่เพียง
แต่ช่วยผู้ที่มีศักยภาพนำผู้อ่านผ่านทางข้อความ
แต่ยังจะช่วยให้เราเป็นผู้อ่านที่ดีขึ้นและมีความสำคัญมากขึ้น
